Wielkopostna odnowa życia w Chrystusie

Wielki Post to czas nawrócenia i pokuty, który Kościół katolicki oferuje wierzącym, aby przygotowali się i przeżyli Triduum Paschalne – tajemnicę męki, śmierci i zmartwychwstania Jezusa. W ciągu 40 dni (w tym roku od 14 lutego do 28 marca) katolicy mogą wyznaczyć sobie cele odnowy życia w Chrystusie, a więc wzrostu w świętości, jak również pomagać w tym innym.

 

1. Częste przystępowanie do Komunii

Przez cały Wielki Post uczestnictwo we Mszy św. i przyjmowanie Komunii jest najskuteczniejszym aktem misyjnym i ewangelizacyjnym, w którym mogą uczestniczyć wierni. Św. Jan Paweł II zauważył, że Eucharystia zawiera w sobie „zasadę świata i wieczne źródło zbawienia”. Dlatego „kto się karmi Chrystusem w Eucharystii, nie potrzebuje wyczekiwać zaświatów, żeby otrzymać życie wieczne: posiada je już na ziemi, jako przedsmak przyszłej pełni, która obejmie człowieka do końca. (…) W Eucharystii – żeby tak powiedzieć – staje się dostępna «tajemnica» zmartwychwstania” (Eucharistia de Ecclesia, 18).

 

2. Pogłębiona modlitwa

Wielu katolików ignoruje znaczenie modlitwy w swoim życiu. Czas Wielkiego Postu może być doskonałą okazją do pogłębienia naszej relacji z Bogiem przez modlitwę. Św. Jan od Krzyża napisał: „Kto ucieka od modlitwy, ucieka od wszystkiego, co dobre”. Według św. Efrema, modlitwa kształtuje cnoty w naszych sercach – chroni nas przed gniewem, dumą i zazdrością. Modlitwa pomaga nam umrzeć dla siebie, aby upodobnić się do Jezusa, co jest szczególnie potrzebne w okresie Wielkiego Postu.

 

3. Czytanie Biblii

Papież Benedykt XVI zawsze wzywał chrześcijan, aby zobowiązali się do poznawania Pisma Świętego. Dlatego warto włączyć Biblię do swojej codziennej modlitwy. Jest to bowiem, jak przypomina Katechizm Kościoła katolickiego, podstawowe źródło naszej wiedzy o Bogu.

 

4. Odnawiająca spowiedź

Nie ma duchowej odnowy bez przyjęcia daru Bożego miłosierdzia w sakramencie pokuty i pojednania. Poprzez regularne przystępowanie do sakramentu spowiedzi „pogłębia się poznanie siebie, wzrasta pokora chrześcijańska, koryguje się złe nawyki, przeciwstawia się duchowym zaniedbaniom i obojętności, oczyszcza się sumienie, wzmacnia się wola, zapewnia się zbawienne kierownictwo duszy, a wreszcie mocą tego sakramentu pomnaża się łaska” (Mystici corporis, 75).

 

5. Pomoc potrzebującym

Okres Wielkiego Postu stanowi zachęca wiernych do oddania życia za innych, zwłaszcza za tych najbardziej potrzebujących, jak uczynił to Chrystus, „który będąc bogaty, dla was stał się ubogim, aby was ubóstwem swoim ubogacić” (2 Kor 8,9). Na świecie są tysiące katolickich organizacji charytatywnych, które potrzebują naszej pomocy. Jezus powiedział nam: „zawsze ubogich macie u siebie” (Mt 26,11). Było to napomnienie, abyśmy zawsze troszczyli się o tych, którzy mieli mniej szczęścia od nas samych. Ubodzy są skarbem Kościoła.

 

6. Pielęgnowanie pobożności Maryjnej

Maryja jest doskonałym wzorem dla wszystkich katolików: mężczyzn, kobiet, dzieci, nastolatków, matek, zapracowanych pracowników, studentów – zatem każdego, kto pragnie rozwinąć w czasie Wielkiego Postu życie bardziej skupione na Chrystusie.

 

7. Troska o pokój

Zawrzyj pokój z kimś, kto twoim zdaniem nie zasługuje na szacunek, przebaczenie lub chwilę namysłu. Św. Jan Paweł II przypomniał: „Najwierniejsi uczniowie Chrystusa byli budowniczymi pokoju, aż do przebaczenia własnym wrogom, niekiedy aż do ofiarowania za nich własnego życia. Przykład ich wyznacza szlak dla nowej ludzkości, która nie zadowala się już prowizorycznymi kompromisami, ale wprowadza w życie najgłębsze braterstwo” (Orędzie na XII Światowy Dzień Pokoju, 1979).

 

8. Rozmyślanie o drodze krzyżowej

Większość parafii oferuje możliwość uczestnictwa w nabożeństwach Drogi krzyżowej w piątki w okresie Wielkiego Postu. Kolejne stacje mają pomóc w skupieniu się na cierpieniu Chrystusa i zachęcić do wiary w moc Jego zmartwychwstania. Droga krzyżowa odnosi się w ogóle do życia, rozumianego jako droga i pielgrzymowanie; albo jako przejście z ziemskiego wygnania do niebieskiej ojczyzny przez misterium krzyża; bądź też jako pragnienie wiernego naśladowania męki Chrystusa, gdyż uczeń powinien postępować za Mistrzem, dźwigając codziennie własny krzyż (por. Dyrektorium o pobożności ludowej i liturgii, 133).

 

9. Stawanie w obronie Jezusa Chrystusa

Kiedy spotykamy się z nietolerancyjnymi, zamkniętymi i antychrześcijańskimi opiniami, naszym obowiązkiem jest nauczanie i informowanie z miłością tych, których spotykamy w naszym codziennym życiu. Świat staje się coraz bardziej wrogi wobec chrześcijan i chrześcijaństwa. Miłość Chrystusa jest odpowiedzią na ignorancję, nienawiść i nietolerancję. Warto o tym pamiętać w okresie Wielkiego Postu.

 

10. Ewangelizacja ludzi, których spotykamy na swojej drodze

Korzyści z ewangelizacji znacznie przewyższają dyskomfort, jaki możemy odczuwać, dzieląc się Ewangelią z innymi. Mamy możliwość wyjaśnienia naszych przekonań innym, którzy mogą ich nie zrozumieć, a przy pomocy Ducha Świętego możemy nawet przekonać innych o mądrości i realności naszych przekonań. Zaufajmy Chrystusowi i pozwólmy Mu mówić przez nas!