SZCZĘŚĆ BOŻE !

      Nazywam się brat Janusz Supady. Urodziłem się 24 czerwca 1955 r. w Piotrkowie Trybunalskim. Jestem synem Wandy u Stanisława. W młodości byłem ministrantem.
      Przytoczę kiedy i jak dowiedziałem się o Zgromadzeniu Braci Serca Jezusowego. Dnia 5 marca 1975 r. zmarł mój dziadek Józef Supady. W tym dniu wyjechałem do Łodzi. W kościele Św. Krzyża przy ul. Sienkiewicza, gdzie wszedłem, aby się pomodlić za duszę śp. dziadka, zauważyłem w gablocie reklamówkę – powołaniówkę do Zgromadzenia Braci Serca Jezusowego. Już wcześniej rozważałem czy nie zostać zakonnikiem paulinem lub jezuitą, ale ten znak w kościele Św. Krzyża przyjąłem za wolę Bożą w stosunku do mnie. I tak dnia 11 maja 1975 r. wstąpiłem do Zgromadzenia Braci Serca Jezusowego w Puszczykowie. Pierwszą profesję złożyłem w Puszczykowie 11 lipca 1976 r. Śluby wieczyste zaś 8 lipca 1982 r. w Puszczykowie. Moją pierwszą placówką po złożeniu profesji była Katedra Prymasowska w Gnieźnie. Byłem tam 3 lata. Potem dostałem dekret przenoszący mnie do Łodzi, do parafii Najświętszego Serca Jezusowego na Julianowie, gdzie proboszczem był Ksiądz Biskup Jan Kulik. W tej parafii jako zakrystian pracowałem 4 lata.
       Dnia 29 listopada 1986 r. rozpocząłem pracę w Bazylice Archikatedralnej Św. Jana Chrzciciela w Warszawie. Przebywałem tam 7 lat. Dnia 5 maja 1993 r. podjąłem obowiązki w Kurii Metropolitalnej Gnieźnieńskiej jako furtian, a 3 września 1993 r. rozpocząłem pracę w Kurii Metropolitalnej Poznańskiej, gdzie pracowałem 3 lata. W roku 1999 podjąłem obowiązki furtiańskie w Annus Propedeuticus w Henrykowie. A 1 sierpnia 2000 r. rozpocząłem pracę w Wyższym Metropolitalnym Seminarium Duchownym w Warszawie, gdzie pracowałem przez 16 lat jako furtian. W międzyczasie , 30 marca 2005 r. zostałem ustanowiony szafarzem nadzwyczajnym dla Archidiecezji Warszawskiej.
       W moim życiu było wiele pięknych chwil spotkania z Księdzem Prymasem Stefanem Wyszyńskim w Katedrze Gnieźnieńskiej, trzykrotne spotkania z Ojcem Św. Janem Pawłem II podczas jego pielgrzymek do Polski, a także w Wiecznym Mieście, spotkania z Księdzem Prymasem Józefem Glempem.Jestem bardzo szczęśliwy w moim powołaniu, którym Bóg mnie obdarzył. Gdybym miał wybierać, ponownie wybrałbym Zgromadzenie Braci Serca Jezusowego, aby służyć Bogu i Kościołowi przez całe życie ziemskiej.
       W roku 2017 po 30 latach w Warszawie, Brat Generał przeniósł mnie do Poznania do Seminarium Duchownego. Zaś po Kapitule Nowego Generała zostałem przeniesiony do Wrocławia, aby posługiwać jako furtian w Metropolitalnym Wyższym Seminarium Duchownym.
       Bogu niech będą dzięki za 44 lata życia zakonnego !

/Vox Nostra nr 3(83)/2017/