Bp Dajczak o wspólnotach Żywego Różańca: jesteście modlitewną husarią

– Żywy Różaniec to jedna z podstawowych grup modlitewnych, która stanowi duchowe zaplecze dla każdej parafii. Cieszę się, że takich grup powstaje coraz więcej. W naszej diecezji Żywy Różaniec to ponad 8 tys. osób. To ludzie, którzy czują Kościół, są zawsze gotowi do pomocy, można na nich liczyć nie tylko modlitewnie – mówi ks. dr Andrzej Wachowicz, moderator diecezjalny wspólnot Żywego Różańca.

– Nie możemy być pięknym Kościołem, jeżeli nie będziemy trwali na modlitwie. Jesteście tą cząstką diecezji, która jest dla niej i dla biskupa wielkim skarbem. Róże różańcowe muszą pokryć naszą diecezję tak, jak mlecz pokrywa teraz łąki – mówił do zgromadzonych w skrzatuskim sanktuarium biskup koszalińsko-kołobrzeski.

Konferencję do uczestników pielgrzymki wygłosił ks. Wiesław Hnatejko CR, proboszcz parafii pw. Wniebowzięcia NMP w Złocieńcu. – Nie wyobrażam sobie parafii bez wspólnoty Żywego Różańca. Tak jak Eucharystia jest sercem parafii, tak różaniec to jej duchowe płuca. Jedna część Różańca to jedynie 25 z 1440 min., które Bóg daje nam każdego dnia – mówił ks. Hnatejko.

Oprócz konferencji w programie pielgrzymki była również wspólna modlitwa różańcowa przed Najświętszym Sakramentem, Msza św. pod przewodnictwem bp Edwarda Dajczaka oraz ciepły posiłek. Członkowie ŻR mieli też okazję, żeby nawzajem się poznać i wymienić doświadczenia. Dzięki siostrom loretankom z Warszawy można też było zaopatrzyć się w materiały formacyjne dotyczące różańca.

Pielgrzymka wpisuje się w obchody Roku Skrzatuskiego, który w diecezji koszalińsko – kołobrzeskiej jest przygotowaniem do jubileuszu 25-lecia koronacji piety skrzatuskiej koronami papieskimi. Koronacji tej dokonał kard. Józef Glemp 18 września 1988 roku przy udziale ponad 100 tys. wiernych.

Główny akcent duszpasterski przygotowania położony został na ożywienie wspólnot Żywego Różańca. W związku z tym odbyły się już specjalne spotkania formacyjne dla zelatorów oraz kilka tur trzydniowych rekolekcji dla pozostałych członków wspólnot.

Rok Skrzatuski to również próba ożywienia głównego diecezjalnego sanktuarium w Skrzatuszu. Trwają tam szeroko zakrojone prace remontowe, zarówno w samej barokowej świątyni, jak i wokół niej. Powstaje Golgota, dróżki różańcowe, kaplice drogi krzyżowej i dom pielgrzyma. Podczas prac konserwatorskich w sanktuarium odkryto korony wotywne z XVII w., które, jeśli badania to potwierdzą, mogą być najstarszymi zachowanymi w Polsce.

Główne uroczystości odpustowe odbędą się 15 września 2013 roku.