Wprowadzenie do modlitwy na Piątek Wielkanocny, 05 kwietnia

Tekst: J 21, 1-14

Słowo: TO JEST PAN

Stanął przed nimi, widziałam Pana , dotknijcie Mnie. Dużo się wydarzyło wcześniej po to, aby w końcu jeden z uczniów mógł powiedzieć: „To jest Pan”. Nie rozpoznał jednak od razu Jezusa, choć w tej scenie już wcześniej usłyszał Jego głos. Co więc sprawiło, że mógł wyznać głośno: „To jest Pan”? Głos Jezusa czy jego czyn? Czy ów uczeń rozpoznał Pana, dlatego, że mieli obfity połów?

Z Janowej piersi wyrywa się wręcz okrzyk: „To jest Pan!”. Jako jedyny ma odwagę powiedzieć to głośno. Jest o tym przekonany, nie ma żadnych wątpliwości. Nie umie zostać z tą informacją tylko dla siebie. Jakie emocje towarzyszą Janowi? Radość, ekscytacja, szybsze bicie serca? Inni uczniowie, też już wiedzą, że „To jest Pan”. Czy sami Go rozpoznali w swoim sercu? Czy przyjęli za prawdę to, co usłyszeli? Jezus przychodzi również do mnie. W jakich sytuacjach mogę powiedzieć: „To jest Pan”?

Odmów:

Królowo nieba, wesel się, Alleluja!
Bo Ten, któregoś nosiła, Alleluja!
Zmartwychwstał, jak powiedział, Alleluja!
Módl się za nami do Boga, Alleluja!
Raduj się i wesel, Panno Maryjo, Alleluja.
Bo zmartwychwstał Pan prawdziwie, Alleluja.

Módlmy się: Boże, któryś raczył uweselić świat przez Zmartwychwstanie Syna Swego, Pana naszego Jezusa Chrystusa, daj prosimy, abyśmy przez Jego Rodzicielkę, Maryję Pannę, dostąpili radości życia wiecznego. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.